Van 6 maanden naar 2 dagen

Lieve allemaal,

Het leek nog lang te duren een tijdje geleden, maar het is nu dan echt zo; dit verslag zal waarschijnlijk het laatste reisverslag zijn wat ik ga typen hier in Kuala Lumpur. Vandaag is het 30 november en dat betekend dat ik nog maar 2 dagen hoef te werken, want ik ben morgen nog vrij. Na 6 maanden ga je dan ineens naar nog maar 2 dagen stage… een heel raar idee. Ik kijk er wel heel erg naar uit om eindelijk klaar te zijn met werken na zo’n lange tijd gebikkeld te hebben. Natuurlijk is het een dubbel gevoel om hier straks weg te gaan, aangezien er ook heel veel dingen zijn die ik ga missen. Veel mensen hebben het er al over dat we bijna weggaan en dan realiseer je je ineens dat je die mensen die je hier hebt leren kennen waarschijnlijk nooit weer ziet. In ieder geval gaat er wel een goed afscheidsfeestje worden gevierd aankomende maandag!

Aangezien het alweer een tijdje geleden is dat ik iets heb geschreven is er weer veel wat ik jullie te vertellen heb. Bereid jullie voor op het langste en laatste reisverslag van de afgelopen zes maanden!

Werk
Eerst maar even over werk. Er zijn de afgelopen tijd een aantal collega’s weggegaan, waaronder mijn Front Office manager, die dus ook mijn company supervisor is geweest tot eind Oktober, want toen ging ze weg. Het kwam aardig onverwacht en voor ons was het daarom op het begin ook even panieken, aangezien ze alles wist over onze stage en de projecten waar we mee bezig waren. De nieuwe manager is van een ander department in het hotel gekomen en komt uit Australië. Ze is erg aardig en houdt wel van een grapje. Ze doet haar best om voor ons zo goed mogelijk alles af te ronden, dus dat is erg fijn! Verder is ook mijn collegaatje Aishah weggegaan, waarin ik wel eens over heb geschreven in de andere verslagen, aangezien ik met haar naar Port Dickson ben geweest en Penang. Dat was dus absoluut niet leuk om te horen dat ze wegging, want met haar was het altijd gezellig op werk. Haar afscheid hebben we met een aantal collega’s gevierd in een soort karaoke bar, om zo toch even op een leuke manier afscheid te nemen. Naast de Engelse liedjes hebben we ook een poging gedaan tot een Maleisisch nummer zingen. Tja, ik kan geen woord Maleisisch en zingen is niet mijn grootste talent, dus je kan je voorstellen hoe dat moet hebben geklonken! Veel collega’s moesten er wel erg om lachen. In ieder geval hebben we wel lol gehad en ik kan nu wel zeggen dat ik een Maleisisch nummer heb gezongen al heb ik geen idee waarover!

Verder heb ik samen met Iris deze maand met de duty managers meegelopen in het hotel. Dit is om een goed idee te krijgen wat zoal de taken zijn van een manager en hoe zijn dag er ongeveer uit ziet. Ik was blij dat ik weer even iets anders ging doen, en vooral iets nieuws leren, want dat houdt je toch wat meer geïnteresseerd. Voor school was dit ook erg belangrijk en daarom moesten we natuurlijk goed opletten. Toen ik nog niet met ze meeliep kreeg ik altijd de indruk dat ze constant aan het rondrennen waren en dus super druk bezig waren met van alles en nog wat. Achteraf, nu ik met ze meeloop, valt dat eigenlijk wel mee. Er zijn ook genoeg momenten waarin ze niks te doen hebben en dus maar een beetje achter hun computer zitten. Ik leer er gelukkig wel veel van, ook over klachten waarbij de manager erbij moet komen is het leuk om te weten hoe zij dit aanpakken. Ook hebben we 2 nachtdiensten gedraaid met de night manager. Gelukkig mochten we dit samen op de zelfde dagen doen, want we zitten natuurlijk nog steeds op dezelfde kamer. De dag voor de eerste night shift hebben we geprobeerd om zo lang mogelijk wakker te blijven, om een beetje in het ritme te komen en langer door te slapen. Dit was aardig goed gelukt, want uiteindelijk sliepen we rond 3 uur en rond 4 uur zijn we opgestaan. Natuurlijk was het tegen de tijd dat we klaar waren al tijd voor avondeten, dus hebben we sushi gegeten als ontbijt. Ook hebben we even cafeïne inkopen gedaan bij de supermarkt voor het geval we moe werden. Twee redbull en twee ijskoffie, moest lukken! Eenmaal aangekomen op het werk keek iedereen aardig verbaast op. Niemand had natuurlijk verwacht dat wij ooit night shift zouden doen! De eerste uurtjes begonnen al goed: lachbuien en vooral niet serieus zijn waren de gevolgen van de cafeïne. Gelukkig kon de manager mee lachen die er toen nog was, want toen de night manager er eenmaal was moesten we ons toch echt even inhouden. Hij heeft ons alles uitgelegd over het hele proces en wat je zoal doet tijdens een night shift. Ik ging af en toe ook even naar de receptie, en ik moet zeggen dat dat toch wel heel raar was, zo stil en donker zonder gasten. Net een groot spookhuis! Tegen een uurtje of 4 werd het toch wel moeilijk om wakker te blijven. Gelukkig hadden we nog een redbull dus die hebben we snel opgedronken. Ook moesten we nog avondeten, want tja, je gebruikt wel energie ook al is het midden in de nacht! Van de manager mochten we een lekkere biefstuk bestellen, die bestelde hij namelijk ook altijd, de stiekemerd! Dus zo zaten we dan, rond 4u, aan een biefstuk in de back office van het hotel. De tweede night shift was met een andere manager, maar ook erg leerzaam aangezien iedereen weer een andere manier van werken heeft. In ieder geval ben ik blij dat ik dit heb meegemaakt, want het was niet alleen leuk maar ook heel erg leerzaam!

Vader – Dochter quality time
Dan nu, genoeg over werk en over tot iets heel leuks wat ook nog is gebeurd! Namelijk het bezoek van mijn lieve papa! Na veel heen en weer gemail en geskype met Geeske mocht ik eindelijk de verassing zeggen, namelijk dat hij voor zijn verjaardag naar mij zou komen! Iets meer dan een week later was het zo ver en stond papa in het hotel. Heel erg raar maar natuurlijk super fijn na 5 maanden alleen maar op Skype elkaar gezien en gesproken te hebben! Ik was alle dagen vrij dat papa hier was, dus we hadden veel tijd samen om leuke dingen te doen. De dag dat papa aankwam hebben we lekker samen gegeten in het italiaanse restaurant hier in het hotel, Tosca, waar ik zo gek op ben! Ik geloof dat papa het wel met me eens was, want hij vond het erg gezellig en het eten heerlijk! Daarna hebben we nog even een lekker kopje thee gedronken in de bar, waar Iris na het werk ook gezellig naartoe kwam.

De eerste dag zijn we naar de Batu Caves geweest om de dag een beetje rustig te beginnen. Ja ja, ik heb de trappen die dag voor de 3e keer beklommen, een heuse prestatie zou ik zeggen! Daarna zijn we naar KLCC gegaan, om papa de enorme winkelcentrums te laten zien waar ik zelfs de weg nog steeds niet altijd kan vinden met al die verdiepingen. Bij dome hebben we lekker gelunched. Daarna weer terug naar het hotel om even lekker te relaxen in de Executive Lounge waar papa toegang tot had. Die avond zijn we bij Makan Kitchen gaan eten met zijn 3e, om zo papa toch ook even wat van het lokale eten te laten proeven. Het was weer heerlijk en vooral de toetjes waren weer een feestje! Daarna had ik voor de verjaardag van papa alvast een cadeautje, namelijk naar de batman film ‘The Dark Knight Rises’ aangezien hij die nog niet had gezien en er wel graag naartoe wilde. Omdat het de laatste dag zou zijn dat de film in de bioscoop zou draaien, gingen we deze dag. Om 12 uur middennacht zou de film beginnen, dus het zou wel een latertje worden. Gelukkig vond papa dat niet erg, want die wilde geen andere film dan deze! Met zijn 3e zijn we dus naar de film gegaan, en hij was ook voor de tweede keer weer heel spannend. Papa had genoten, want ook al was het laat, hij is niet in slaap gevallen tijdens de film! Tja, moest ik natuurlijk wel in de gaten houden, want dat weet je nooit tegenwoordig met die vaders… Sorry pap, je weet dat ik gelijk heb! Het was in ieder geval heel erg gezellig en een geslaagd avondje.

De dag erna hebben we laat in de ochtend om toch een beetje uit te slapen na de film waarvan we pas rond 3u thuis waren de hop on hop off bus genomen om zo alle hoogtepunten van de stad te zien. Tja, ook die had ik al twee keer eerder gedaan, maar ik vond het helemaal niet erg want ik wilde papa graag laten zien in wat voor stad ik voor 6 maanden heb gewoond en wat er zoal te zien is. En elke keer als je weer gaat zie je toch weer nieuwe dingen! Rond 6 uur zijn we weer terug richting het hotel gegaan om weer even lekker bij te komen in de lounge. ’s Avonds hebben we maar weer in het Italiaanse restaurant gegeten, want we vonden het veel te gezellig en lekker daar.

De dag erna had ik een tour geregeld naar Cameron Highlands bij mijn vaste tourguide die ik voor alles tot nu toe heb gebeld, natuurlijk tegen een mooi vrienden prijsje . Papa wilde hier heel graag heen nadat hij mijn mooie verslag met foto’s erover had gezien, dus ik heb me weer gewaagd aan de eindeloze slingerweg. Maar dat had ik zeker voor papa over! Natuurlijk kreeg ik nu weer de kans om die heerlijke aardbeien te eten en een doosje te kopen. Ook een lekker kopje thee bij de Boh plantages ging er weer goed in, en samen hebben we genoten van het moois en de lekkere frisse lucht. Na de plantages zijn we ook nog naar een butterfly park geweest, waar prachtige grote vlinders rondvlogen. Ook veel rare en enge beesten zoals wandelende takken, leaf frogs, cameleons en schorpioenen en nog veel meer hebben we daar gezien, natuurlijk wel mooi achter slot en grendel.. Net zoals de vorige keer dat ik er was hebben we gelunched bij een indiaans tentje. Ik had weer lekker naanbrood met kaas zoals altijd en papa had zich gewaagd aan een bananenblad, iets typisch van hier. Tegen een uurtje of 6 zijn we weer richting Kuala Lumpur gegaan. Het was toch wel een vermoeiende dag, en aangezien we laat hadden gelunched hadden we in de wijnbar wat mini loempiaatjes besteld. Iris kwam na het werk er ook weer gezellig bij, ook omdat ik een verassing had voor papa aangezien het zijn verjaardag om 12 uur zou zijn. De taart die ik ruim van te voren had laten bestellen bij Foodstore werd om 12 uur stipt gebracht door het personeel met kaarsjes zoals ik had gevraagd. Ook werd er “Happy Birthday” gezongen door onze live band die elke dag optreed in de lounge. Papa had natuurlijk eerst niks in de gaten en hoorde de muziek ook pas later, dus het was een zeer geslaagde verassing. En de tiramisu taart, die ik speciaal had gevraagd omdat papa dat zo lekker vindt, was ook echt heel erg lekker en super mooi. Ik was dus helemaal happy dat alles gelukt was!!

Die vrijdag hadden we lekker rustig aan gedaan. Tegen een uurtje of 1 zijn we met de trein naar het National Museum gegaan. Daar hebben we op ons gemakje doorheen gelopen en veel dingen geleerd over de geschiedenis van Maleisië waar ook Nederland in voor komt, aangezien die voor een tijdje ook bezit hebben gehad over Maleisië. Veel van de dingen die ik in Melaka had gezien zag ik hier terug in de verhalen, erg leuk dus om er nu een compleet beeld bij te hebben! Na het bezoek zijn we terug gegaan naar het hotel waar ons een avondje menu a la surprise stond te wachten door the michelin sterren kok Chef Blundy, die de afgelopen maanden hier als kok in Tosca heeft gewerkt. “Bring me food” heette het en dat werd ook letterlijk gedaan. Ze bleven maar komen met eten en we hadden geen idee wat ons allemaal nog te wachten stond. Het was allemaal wel heel lekker, maar we zaten aan het einde bomvol! We konden geen eten meer zien en hebben dan ook het toetje lang uitgesteld. Toen uiteindelijk de raspberry tiramisu voorgeschoteld werd, vonden we dat toch wel lekker en met name papa. Een geslaagd verjaardagsdiner dus, die we niet snel vergeten met al dat eten wat we hebben gekregen die avond.

De dag erna, de laatste dag alweer helaas, zijn we met zijn 3e op de Petronas Twin Towers geweest. De dag ervoor hadden we al een kaartje gekocht, dus dat scheelde een lange wacht rij bij de ticket counter. Eerst gingen we naar de Skybridge, die 170 meter boven street level is. Daarna gingen we naar de 86e verdieping, daar was het uitzicht natuurlijk nog beter. Na zolang hier te hebben gewoond weet je wel waar alles ligt en welk gebouw wat is. Ook zagen we ons hotel liggen, wat ineens een stuk minder groot was haha. Het was zeker de moeite waard! Voordat we terug naar het hotel gingen hebben we nog even lekker gelunched bij Dome. Papa aan de nasi lemak, op advies van mama en Gerard en Iris en ik lekker aan toast met ei. Daarna moesten we toch echt terug, want er moest nog een koffer worden gepakt. Nog even gezellig in de lounge gezeten en daarna was het weer tijd: afscheid nemen. Ik had al de hele dag weer een beetje een naar gevoel in mijn maag, want in afscheid nemen ben ik nog steeds niet erg goed. Eenmaal papa uitgezwaaid te hebben had ik het wel weer even moeilijk. Het was een onvergetelijke week en ik heb echt even quality time met papa gehad. Gelukkig was mijn lieve roomie er weer om mij op te vangen, en als afleiding, zijn we die avond naar Skyfall gegaan. Gelukkig was dit afscheid niet voor lang, want iets meer dan een maandje later zou ik papa weer zien!

Singapore
Van het bezoek naar papa weer naar het volgende leuke uitstapje, want ik ben namelijk het weekend van 17 november naar Singapore geweest samen met Iris. Met de aeroline bus van 6u ’s ochtends zijn we in 4 a 5 uur naar Singapore gereden. Als echte bazen zaten we boven vooraan in de bus, in brede stoelen met ieder een eigen schermpje met films en meer. Eenmaal aangekomen was het flink zoeken naar het hotel, want weer moesten we mee maken dat mensen hier niet echt een goede inschatting kunnen maken van waar iets ligt en hoelang het lopen is. De mensen zijn niet bepaald vriendelijk en de metro maakt geluiden alsof je in een vliegtuig zat die ging neerstorten. Uiteindelijk na ongeveer een uur lopen in de hitte met handbagage aangekomen bij het hotel: Robertson Quay. Nadat we onze spullen in de kamer hadden gezet zijn we een bustour gaan doen. Helaas begon het te regenen, dus hebben we besloten om beeldige paarse poncho’s te kopen. Echte diehard touristen gaan ook mét regen een bustour doen om zo alles te zien! We zijn langs veel plekken gekomen en hebben bijna alle hoogtepunten gezien van de stad: Orchard road, dé winkelstraat van Singapore die totaal versierd was met kerstverlichting, hotel Raffles, waar schijnbaar celebrities zoals Michael Jackson en Charlie Chaplin hebben geslapen, de Singapore Flyer, grootste reuzenrad (jaja, groter dan de London Eye!), Marina Bay Sands, Merlion en de Esplanade gezien. Marina Bay Sands was heel bijzonder. Als je er nog nooit van hebt gehoord, moet je echt even googlen of mijn foto’s bekijken. We zijn naar boven geweest en hadden een super uitzicht! Door weer en wind hebben we dus veel gezien, met gevolg van doorweekte schoenen en waardeloze paarse poncho’s, want er kwamen gaten in aan alle kanten. Tja, zegt weer genoeg dat goedkoop niet altijd kwaliteit betekend. Na een lekkere douche en droge kleren zijn we lekker tapas gaan eten. We zaten op 5 minuten loopafstand van Clarke Quay waar veel leuke restaurantjes waren aan het water. Na het eten nog een boottour over het water, waar toen het donker was alle gebouwen heel mooi verlicht waren.

De dag erna, alweer de laatste dag helaas, zijn we naar Universal Studios geweest. Dit is een soort Disney land maar dan bestaande uit films die door Universal Studios zijn gemaakt. In het park kwam je verschillende thema’s tegen zoals Madagascar, Shrek, Jurassic Park, The Revenge of the Mummy, Transformers, New York en Hollywood. Het was heel mooi gemaakt en het kleine kind komt weer in je naar boven, we vonden het helemaal geweldig! We zijn overal in geweest, van 4d films , achtbanen en waterbanen waar je doorweekt van raakt aan toe. Zelfs met de figuren op de foto blijft leuk! Het was echt genieten en vooral heel erg veel lol hebben. Omdat alles nieuw was maakte dat het extra leuk. Nadat we alles hadden gezien gingen we weer terug met de taxi naar het hotel om onze bagage op te halen en vervolgens terug te gaan naar Harbour Front, waar de bus ons weer terug zou brengen naar KL. Helaas, ook dit was weer voorbij. Het was kort maar zeker te moeite waard. En, ik kan nu ook dit weer op mijn lijstje erbij schrijven! Want tja zeg eerlijk, 4uurtjes rijden is toch beter dan 12 uur vliegen om dit te zien toch?

Zoals de meesten weten ga ik aankomende woensdag KL verlaten. Nog niet naar huis, maar nog even lekker vakantie vieren en wel in Thailand! Een aantal weekjes geleden hebben Iris en ik alle vluchten geboekt. Niet veel later ook de hotels en we zijn er dus helemaal klaar voor (op het pakken van de koffers na). Woensdag eind van de middag vliegen we naar Bangkok als eerste bestemming. Daarna gaan we nog naar Krabi en Koh Phi Phi, om lekker aan het strand te liggen en nog even goed aan ons kleurtje te werken voordat we echt naar huis gaan! Dan kan ook ik ein-de-lijk zeggen dat ik vakantie heb! Ik heb er enorm veel zin in en zal met veel liefde aan jullie in het koude, zonloze, en niet vakantie-hebbende Nederland denken, hihi!

Momenteel ben ik nog druk bezig met het afronden van de laatste reports. Helaas hadden zowel mijn mobiel als laptop besloten ermee op te houden, dus dat was even stressen. Gelukkig is de mobiel gemaakt (niet kostenloos helaas), maar de laptop heeft toch echt vakantie genomen. Gelukkig heb ik een back-up en kan ik op de laptop van Iris de laatste dingen afronden zodat ook ik met een voldaan en zorgeloos gevoel straks op vakantie kan! Oh en morgen heb ik nog een Maleisische bruiloft van een collega op de planning staan. In echte traditionele kleding genaamd Baju Kurung (verwacht er niet veel van) gaan we erheen met geen idee wat we kunnen verwachten. Heel bijzonder natuurlijk en super dat we dit kunnen meemaken! Helaas gaan jullie hier geen verslag meer over lezen, maar ik vertel het jullie graag in-real over iets minder dan 2 weken als ik terug ben! Wel graag met een lekkere warme choco of thee erbij, anders komt er niet veel geluid uit met die kou die me te wachten staat…

Zo, dat was het dan. Mijn laatste verslag! De foto’s zal ik er nog opzetten en de foto’s van mijn vakantie moeten wachten tot ik thuis ben! Denk maar zo: dan worden jullie minder jaloers! Wat ik hier allemaal heb meegemaakt staat (geloof het of niet) lang niet allemaal in de verslagen die ik heb geschreven, dus verwacht als ik thuis ben en ik kom langs nog veel meer verhalen!

Tot over 2 weekjes!!!!!!

Voor het laatst liefs uit Kuala Lumpur,
Anouk