Eerste weekje zit erop!

Lieve allemaal,

Er is alweer een week voorbij, ook al lijkt de tijd nog niet echt snel te gaan! Inmiddels ben ik wel al redelijk gewend aan de tijden, dus lang wakker liggen en geen trek hebben op normale etenstijden is al een stuk minder! Moet wel zeggen dat ik de rijst al behoorlijk zat ben, en ik ben daarom ook erg blij met de Subway die in het gebouw zit, want die broodjes zijn heeerlijk!

Woensdag 6 juni, na de 2 trainingen van de dagen ervoor zijn Iris en ik naar Front Office gegaan om daar een kijkje te nemen. Hier hebben we een aantal mensen ontmoet, en ook de manager. Ze is erg aardig, gelukkig! We zijn die dag door haar bij Careline geplaatst om daar een kijkje te nemen en zo wat meer te weten te komen over de services van het hotel. We kregen daar eerst een grote map voor onze neus met gegevens over het hotel, de afdelingen en werknemers daarvan en de faciliteiten. Beetje studeren dus, maar wel goed om zo nog beter het hotel te leren kennen! Careline is een lijn die op de telefoon van elke hotelkamer zit die een gast kan bellen voor problemen, was die moet worden opgehaald of bezorgd, reserveringen, roomservice, reparatie, vragen of als je moet worden doorverbonden. Op elke telefoon zit ook een speciale knop die 'Careline' heet, dus je hoeft die alleen in te drukken en binnen no time staan ze voor je deur! Het is een drukke afdeling, want de telefoon gaat om de 10 seconden af. Ze hebben het dus erg druk en zijn ongelooflijk snel. Ze weten alle nummers bijna uit hun hoofd van andere afdelingen of personen in het hotel en typen het dan ook haast 'zonder na te denken' in en verbinden je door, ONGELOOFLIJK! Echt gekkenwerk en je word ook gek van de telefoon die zovaak af gaat. Toch is het wel een goede service, want ze bellen je altijd na je request op, om te vragen of je alles hebt ontvangen, of het allemaal naar wens was en of ze je nog met iets anders van dienst kunnen zijn. Een erg goede 'follow-up' dus! Helaas was het hier voor ons na een paar uur niet heel interessant meer, dus leerde de Careline medewerkers ons wat woorden in het Maleisies. Natuurlijk wilden hun ook wat Nederlands leren, dus dat was wel even een leuke bezigheid tijdens alle telefoontjes door! Na deze lange dag die leuk begon maar uiteindelijk wat doelloos eindigde gingen we lekker na het eten vanuit bed Desperate Housewifes kijken. Een zender hier zend dat uit, en ook Private Practice. Programma's die ik thuis NOOIT kijk, maar nu hier een paar keer heb gezien en het eigenlijk super leuk vind!

Donderdag 7 juni stonden we weer fris en fruitig om 9u bij back office van de front office, haha klinkt raar ik weet het.. Omdat ons werkvisum wat langer duurt, mogen wij officieel nog niet achter de receptie staan, want stel dat er iets gebeurd, dan zouden wij niet beschermd zijn door het bedrijf Hilton. Dus, maar even achter de schermen blijven! Ene kant een aandeel, omdat we hierdoor niet echt spectaculaire dingen doen tot nu toe, andere kant een voordeel, omdat we nu het bedrijf goed leren kennen. Hiermee bedoel ik niet alleen de normen, waarden, faciliteiten en levels van service en de manier ervan, maar ook de weg en snelste routes! Die dag hadden we namelijk nog een rondleiding gekregen van Julie, een Frans meisje dat hier ook stage loopt. Dit keer vooral door de employee gangen en liften, want het is toch handig om te weten hoe je waar precies moet komen. Het is namelijk echt een doolhof! Met die lift kom je daar, en met de andere weer daar.. dus het is serieus nadenken in welke lift je moet stappen om ergens te komen! Hierna zijn we naar Housekeeping gegaan. Hier mochten we lekker dental kit verpakkingen vouwen en vullen met tandenborstels. Klinkt als rotwerk, maar geloof me, we waren blij dat we lekker konden zitten en bezig waren met ‘iets’. We konden lekker kletsen over van alles tijdens het harde werk, haha. Gelukkig werd het nadat alle tandenborstels op waren een stuk interessanter.. we mochten namelijk beide met een Housekeeping Supervisor meelopen. Aangezien wij dit werk ook voor een aantal weken gaan doen, was het dus erg interessant! De Housekeeping Supervisor checkt alle kamers nadat ze schoongemaakt zijn om te kijken of alles goed gedaan is. Als dit niet zo is, belt hij meteen of doet het zelf nog even tot dat de kamer perfect is. Zodra dit zo is, logt hij in met een code in de telefoon op de kamer en geeft zo automatisch door dat de kamer ready is. Het is flink wat kilometers lopen en op hoog tempo ook, want met 540 kamers en veel mensen die uitchecken, moet je heel wat controleren! Time is running literally! Hij vertelde me veel dingen waar ik allemaal op moest letten en wat vaak voorkomt. Na 3 kamers mocht ik zelf gaan controleren, en het ging redelijk goed! Alleen het rolluik wat voor de badkamer zit moet precies in het midden van de bovenste tegel in de badkamer zitten, en dit vergat ik soms nog te doen.. Gelukkig was dat het enige en hij zei dat ik het verder al prima deed! Na dit interessante uurtje mochten we gaan lunchen, en omdat we geen zin in rijst met kip hadden, gingen we lekker naar de Subway! 2e broodje gratis, dus errug studentvriendelijk. Ook zagen we tegenover de Subway een tentje waar ze vers fruit hadden! WAT EEN LUXE! En nog beter, 2 RM dus 0,50 cent voor een goed gevuld bakje vers fruit. Genieten! Dit hebben we lekker op onze hotelkamer opgegeten en konden hierna er weer flink tegenaan!

Toen we om half 7 klaar waren zijn we snel wat gaan eten in het Treehouse en vervolgens als een speer gaan omkleden, omdat we om half 8 met collega’s hadden afgesproken om naar de film te gaan: Madagaskar 3. Avondeten was, ook al was het rijst, prima te doen, alleen het toetje wat er zo lekker uitzag met zijn knalroze kleur viel vies tegen, want het smaakte naar lavendel en roos zeep! Die laat ik dus de volgende keer mooi staan.. De bioscoop zit in het Pavilon, dus we moesten ook nog met de taxi erheen. Natuurlijk waren we niet optijd, en het was ook nog een spits dus het was weer lekker haasten! Gelukkig konden we er om lachen, want eenmaal aangekomen in het Pavilon hadden we geen idee waar de bioscoop was, want die hadden we nog niet eerder gezien! Na een aantal roltrappen omhoog zag ik ineens ‘Cinema’, dus kon niet missen! Speedy Gonzales was al met de volgende roltrap half omhoog gegaan, dus nadat ik riep ‘Hier is het!’ probeerde ze op haar hakken de roltrap af te komen.. dit lukte gelukkig zonder te vallen! Snel popcorn en drinken gehaald en we waren op tijd voor de film, helemaal super! De film was ontzettend leuk en ik heb erg gelachen, nooit gedacht dat ik zo’n film zo leuk zou vinden! Na de film zijn we naar de onderste verdieping van het Pavilon gegaan waar allemaal eettentjes zitten. Een aantal moesten nog eten, en ook al had ik al gegeten, toen ik de Sushi Bar zag kon ik het niet laten om een paar sushi stukjes te halen! Zo lekker! Toen we klaar waren zijn we met een collega meegereden, omdat die een andere toch naar het hotel moest brengen aangezien haar auto daar stond. Erg fijn dus een keer geen taxi! Vanuit de auto hebben we de Petronas Towers toen ook voor het eerst van heel dichtbij gezien. Ze waren alleen zo hoog, dat we door half ons nek te verdraaien ze nog steeds niet helemaal konden zien.

Ik moet even zeggen dat ik op dit moment aan het twijfelen ben om er 2 reisverslagen van te maken, want ik vergeet elke keer hoe lang mijn verhalen wel niet zijn! En aangezien er nog 3 dagen bij moeten, wordt dit een heeeele lange. Alleen 2 reisverslagen op 1 dag uploaden zie ik niet zitten. Dus, sorry, maar ik hoop dat mijn lange verhaal jullie niet weerhoudt om het te lezen!

Vrijdag 8 juni, weer een dag vol verassingen omdat we niet wisten wat ons vandaag te wachten stond. Zoals de dag ervoor zijn we gewoon weer om 9uur naar Front Office gegaan, ofja back office, jullie snappen wat ik bedoel, om daar te vragen wat de bedoeling van vandaag is. Omdat Double Tree sinds kort een nieuw logo heeft, moet alles waar het oude logo op staat veranderd worden in het nieuwe logo. Veel dingen zijn al gedaan, maar er zijn ook nog genoeg dingen om te veranderen! De mappen die er stonden hadden allemaal het oude logo, dus gingen wij die eraf halen en het nieuwe erop plakken. Er zouden ook mensen uit de UK komen om te controleren, dus vandaar deze taak. Nadat dit gedaan was werden we gevraagd om bij Business Development te helpen met een event in het bedrijf genaamd: Catch me at my best. Dit is een ‘event’ waar werknemers, maar ook gasten, een briefje kunnen invullen als ze iemand een goede of bijzondere extra service zien geven aan een gast waar ze heel blij van worden. Zo ‘catch’ je dus iemand ‘op zijn best’. Een leuk idee om zo mensen te bedanken, want er kunnen prijzen mee gewonnen worden. De uitreiking hiervan is aankomende week in de Tree House, en wij mochten aan de decoratie ervan gaan werken. Lekker knutselen en knippen, samen met nog een trainee uit China, Eric, voor het leek wel een eeuwigheid. Natuurlijk konden we wel lekker zitten en kletsen, maar ik vond het veel interessanter om om me heen te kijken naar de mensen achter bureaus om te zien waar ze mee bezig zijn en wat hun functies waren. Gelukkig had ik mijn basisschool-knutsel-skills nog, dus het ging vrij gemakkelijk en we waren al snel met de eerste opdracht klaar. Door ons harde werk waren we wel mooi een half uur eerder klaar, dus toch nog een voordeel! Omdat het, geloof het of niet, een zware dag was en we allebei dus echt geen zin in rijst hadden, hebben we lekker roomservice besteld. Iris een clubsandwich met friet en ik een lekkere pizza margarita van het Italiaanse restaurant hier in het hotel, waar ik al een paar dagen zin in had! Even geen trainees dus, maar lekker hotelgasten! Met een gevuld maagje hebben we weer lekker Private Practice en Desperate Housewifes gekeken vanuit bed en zijn daarna, met in mijn hoofd nog steeds de draaiende knipbewegingen, in slaap gevallen.

ZATERDAG, geen wekker om 9 uur, want vandaag en de dag erna hebben we lekker vrij. We hebben afgesproken om 12u met 2 vriendinnetjes, Britt en Claire die hier ook stage lopen in andere hotels om een hop on hop off bustour te doen. Met deze bus kun je langs veel dingen die ieder een stop hebben en daar uitstappen om het te bezoeken. Je kunt dan daarna gewoon weer een andere bus nemen die vervolgens de route weer verder rijdt, ideaal! Omdat we studenten zijn, kregen we ook nog eens flinke korting op het ticket wat normaal 38 RM voor volwassene is en voor ons nu maar 17 RM! Als eerste waren we uitgestapt bij China Town. Niet normaal hoeveel neppe dingen je daar kan kopen, ze hebben namelijk echt ALLES nep! Tassen van alle merken, portemonnees, horloges, parfum, kleding, zonnebrillen, ondergoed, sjaals, schoenen noem maar op. Het is wel erg leuk om te zien, al die kleine winkeltjes en eettentjes met lampionnetjes. Echt een klein stukje China! De volgende stop waar we eruit zijn gegaan was het Paleis. Omdat hier niet heel veel te zien was, maar we wel graag even wilde kijken en wat foto’s wilde maken zijn we snel gegaan, want de bus bleef 10 minuten staan, dus konden we mooi weer met die bus (die een open dak had) verder naar het park. Hier gingen we met een treintje voor 0.50 RM per persoon, wat ongeveer 12 cent in euro’s is naar Bird Park, ’s werelds grootste open vogelpark in de buitenlucht. Hier hebben we heel veel mooie vogels gezien, en ook een aantal vastgehouden en er mee op de foto geweest. Ik zou zeggen, zie de foto’s voor impressie! De tijd vloog dus het was al gauw etenstijd. We zijn daarom weer bij Pavilon, waar we ook waren opgestapt uitgestapt om daar in de buurt wat te gaan eten.

Een fast-track student van de NHTV die hier al een tijdje stage loopt en nog maar een maand hier zit had ons uitgenodigd om bij haar appartement wat te komen drinken. Omdat we niet echt ideale kleding aan hadden zijn Iris en ik snel nog even naar het hotel gegaan om op te frissen en om te kleden, omdat we ook nog de wedstrijd gingen kijken. Omdat de blauwe taxi’s hier luxer maar dus ook duurder zijn en die vaak alleen maar bij het hotel staan, had ik de man die ons had gebracht gevraagd of hij hier kon wachten om ons voor hetzelfde bedrag weer terug te brengen. En ja hoor, na iets langer dan gezegd weg te zijn geweest stond hij er nog! Helemaal top! Met de taxi zijn we weer terug gegaan en zijn naar hotel Impiana gelopen, waar Britt stage loopt. Leuk om zo ook het onderkomen van je medestudenten te zien! Omdat we niet met lege handen wilden aankomen zijn we nog even naar de supermarkt gegaan, die volgens mensen op straat op de onderste verdieping van het Pavilon zat, waar wij dus eerder met collega’s zaten te eten. We hadden toen geen supermarkt gezien, maar eenmaal binnengekomen, voelde ik me net een klein meisje in een snoepwinkel.. al die lekkere etenswaren die ik zo miste stonden daar in de schappen! Brood, smeerkaas, philadelphia, chocopasta, pindakaas, cruesli, yogurt, bananen, appels noem maar op, alle normale dingen en niet alleen rijst! Iris en ik werden er helemaal gelukkig van en zeiden dan ook tegen elkaar dat we hier morgen zeker even inkopen gingen doen! Na de inkoopjes zijn we naar Sara gegaan en hebben daar wat gedronken. Tegen half 12 zijn we richting de stad gelopen en ja, voor het eerst, in de regen! Het was gelukkig niet heftig zoals het hier wel kan zijn, maar het was toch regen! Beetje jammer op mijn slippers, want ik kon doordat ze glad werden er niet helemaal handig meer op lopen haha. Met 2 andere meisjes die Facility Management doen op de NHTV en hier ook stage lopen hadden we afgesproken om in Havana Club de wedstrijd Nederland-Denemarken te kijken. Eenmaal daar aangekomen was ik verbaasd door de oranje invasie aan kleding. Zoveel Nederlanders! Geen idee waar die allemaal ineens vandaan kwamen, maar het was erg leuk om te zien! Helaas had ik geen oranje outfit bij me, dus had ik maar een blauw jurkje aangedaan. Toch deels de kleur van de Nederlandse vlag toch?! De sfeer was erg leuk en er waren veel schermen, ook grote, waar we het goed op konden volgen. Er werden zelfs gratis gehaktballen en soort van kroketjes met aardappel/kaas vulling uitgedeeld! Smullen dus en even leek het net of ik weer thuis was, maar helaas.. Zoals jullie allemaal weten was het resultaat niet wat we gehoopt hadden en erg teleurstellend. En ik als nieuw komend voetballiefhebber door mijn lieve vriend die niets van voetbal wil missen, baalde enorm. Toch mocht dit te pret niet drukken, want met een aantal andere Nederlanders zijn we nog gaan zoeken naar een leuk tentje om nog wat te drinken. Na een korte zoektocht zijn we maar een taxi gaan zoeken, omdat het erg druk was en ook al laat! De wedstrijd begon hier namelijk pas om 12u, dus tegen de tijd dat ik thuis was, was het 4u! Snel naar bedje toe en volgende dag maar uitslapen..

Vandaag, zondag 10 juni, hebben we dus inderdaad lekker uitgeslapen en dit keer wel de knop op ‘Niet Storen’ gedaan omdat de vorige keer er vrolijk om half 10 werd aangebeld en ik dus heel charmant ¾ slapend met een oog dichtgeknepen door het felle licht de deur openmaakte. Op ons gemakje hebben we gedoucht en aangekleed en zijn vervolgens met de taxi naar de Petronas Towers gegaan. Hier hebben we in het winkelcentrum daar rondgelopen en weer heel veel mooie winkels gezien. Lekker shoppen zat er niet in, want de prijskaartjes die eraan hingen waren een stuk minder leuk dan de spullen zelf haha! Eerst maar even hard werken en geld verdienen, daarna misschien weer terug. Het weer was vandaag heerlijk, weinig bewolking en lekker zonnetje, ideaal dus voor een foto met de Petronas Towers! Resultaat zet ik er natuurlijk op zo! Na genoeg foto’s zijn we door het KLCC park gelopen wat erg mooi was. Veel groen en het zag er super schoon uit. Door het park zijn we naar de airconditioned tunnel naar het Pavilon gegaan, WANT, we moesten natuurlijk nog even boodschapjes halen! En zeker dat we goed geslaagd zijn en met een smile naar buiten liepen met onze plastic gevulde tasjes vol lekkers.

Zo, dat was het lange verhaal. Geen kramp in mijn vingers, tot mijn verbazing! Ik hoop dat jullie ook dit verhaal weer met plezier lezen ondanks de lengte. Morgen moeten we gewoon weer werken en dus om 9u klaar staan. Ik ga nu nog even Pirates of the Carribean – On Stranger Tides afkijken die op tv is en dan lekker slapen!

Veel liefs & Selamat Malam,
Anouk